Tsingy = Op je tenen lopen!

We sliepen heerlijk ... Tot het moment dat de haan van de buren wakker werd en de hele buurt snel daarna ook. Om half 5!! Kom dan nog maar eens in slaap 😳 Over 3 dagen zijn we hier weer, hopelijk is hij dan de hort op 🤞

Wij gaan de komende dagen rondom Bekopaka de bijzondere natuur daar verkennen. We moeten er eerst nog wel komen. Was het de afgelopen dagen soms pittig, de weg die ons vandaag te wachten staat .... Whole new level 😅

Alleen maar gravel road, met soms hele diepe sporen, soms door rivieren en tussendoor  "ribbels", kortom, "massage road". George nam een afslag voor een kortere route. Eenmaal op die weg bleek bij navraag bij een andere auto dat de brug verderop helaas kapot was, dus moesten we terug en toch de langere route nemen 🙁

Onderweg zomaar een dorpje waar de lokale politie het nodig vond ons te controleren, maar papieren, paspoorten en visa allemaal in orde natuurlijk.

Na een klein uur komen we in de buurt van de eerste baobabs en even later bij de beroemde Alleé des Baobabs. We gaan die later nog uitgebreid bezoeken maar als ze zomaar onderweg opdoemen is dat al een prachtig gezicht.

Na 3 uur door elkaar gerammeld te zijn komen we bij de veerpont. Hulde voor George 👍, hij rijdt namelijk lekker door en haalde regelmatig andere auto's in en daardoor hadden we nog net het laatste plekje op de boot. Als we 1 auto minder hadden ingehaald, hadden we daar een uur kunnen wachten (er is maar 1 boot die er enkele reis een half uur over doet). Aan de overkant in Belon'i Tsiribihina heerlijk geluncht en daarna door voor de volgende etappe, nog eens 3 uur naar het volgende veer 😳

Volkomen suf gerammeld en onder een dikke laag stof (echt alles zit onder het stof ....) arriveren we daar. Ook nu weer net op tijd, hier kunnen maar 3 auto's op en wij zijn nummer 3 😁 Aan de overkant is het nog maar een klein stukje naar het hotel. Wat was die douche heerlijk (modderstromen door het putje 🙂). 's Avonds met Brad, die we op het veer ontmoetten, gezellig gekletst tijdens het eten en daarna weer op tijd onder de klamboe gedoken.

Volgende dag, om half 7 ontbijt en op pad. We gaan 1 van de meest bijzondere landschappen in Madagaskar ontdekken. Of beter gezegd, ervaren. Het is het Tsingy de Bemaraha Nationaal Park en is een UNESCO World Heritage site. Het woord Tsingy zelf betekent "op je tenen lopen". Dat werd het niet echt, gekker nog, we werden bij aankomst meteen in een tuigje met karabijnhaken gehesen 😳 Wat? Ja, ja, dit zou niet zomaar een "walk in the park" worden.

Het eerste deel was nog lekker door het bos lopen, af en toe wat lemurs bewonderen (1 witte en een "sporty" lemur), easy going. Maar na een uur werd het alsmaar ruiger, steeds meer geklauter over rotsen tot op het punt dat er geen echt pad meer was en we alleen nog maar van rotspunt naar rotspunt klommen of door hele nauwe doorgangen moesten manoeuvreren. En op de gevaarlijkste plekken ons moesten zekeren met de karabijnhaken. Het was hard werken, het zweet gutste ons in de ogen en over de rug. We dronken ieder zeker 1,5 liter water in 4 uur tijd zonder enkele behoefte om naar de wc te gaan. Dat zegt genoeg 😅

Maar het was het alleszins waard, wat een prachtige uitzichten en wat een bijzondere natuur. Spectaculair! En ook erg vermoeiend, gelukkig hebben we de rest van de middag vrij 🤣