Jungle Days

De volgende ochtend vertrekken we op tijd. We gaan twee dagen het regenwoud in. Dat gebied ligt alleen wel 150 km noordoostelijk, dus dat betekent hier minstens 5 uur rijden.

Op dit vroege tijdstip is er al veel bedrijvigheid in de stad. De straten zijn opvallend schoon en, ook opvallend, er wordt in het verkeer nauwelijks geclaxonneerd, ondanks de drukte. We rijden dwars door Chinatown, 1 grote markt, een ware wirwar van kraampjes en mensen. Al met al duurt het dus even voordat we stad uit zijn. Bij een benzinestation de nodige flessen water voor de komende dagen ingeslagen, op naar het oerwoud!

Het landschap is prachtig. Heel groen en heuvelachtig. Naarmate we verder van de stad raken, worden de heuvels hoger en rijden we steeds meer haarspeldbochten. De RN2 is goed te doen, dwz natuurlijk wel regelmatig om de grote gaten heen manoeuvreren. Dat gaat beter worden want er wordt op veel plekken aan de weg gewerkt, dus wel tijdelijk veel "go-stops" of eigenlijk vaker "stop-go's" 😁 

Na een uur of twee rijden komen we bij Peyrieras Reptile Reserve, een kleine dierentuin met kruipend en kronkelend spul: slangen, kikkers en kameleons en 1 familie van lemuren, sifaka's in dit geval. Lemuren zijn één van de vele soorten primaten (apen en halfapen) en komen alleen op Madagaskar en op een paar eilanden in de buurt voor, verder nergens ter wereld. 

Na ruim een uur rondlopen, lunchen we wat in de buurt en daarna vervolgen we de route naar Andasibe. We verlaten het gebied van de Merina ("people of the Highlands"), 1 van de 18 stammen, en gaan naar het van de Betsimisaraka ("the many inseparables" 🤔). 

Onderweg komen we door Moramanga, knooppunt tussen Tana en de grootste haven Toamasina. Veel vrachtverkeer dus en bepaald geen kleine stad, 2 miljoen inwoners. Niet veel later nemen we de afslag naar Andasibe, waar we de komende 2 nachten in Lemurs Lodge logeren. Fijne plek tegen het regenwoud aan. Wel naast de spoorlijn ... En hier rijdt wel een trein maar gelukkig maar 2x per dag 🙂

We installeren ons, nemen een duik in het zwembad en gaan zodra het donker is weer op pad. Nachtwandeling! Om al het leven dat 's nachts actief is in het regenwoud, op te zoeken. Wij zien helemaal niks, maar onze gids Agati ziet echt, op meer dan 10 meter, alles, zelfs de kleinste kikkertjes. En we hebben mazzel: we zien ook 1 van de kleinste lemuren, een "muis-lemur", die alleen 's nachts actief is. Amazing!

Eenmaal terug eten we wat, nemen we een biertje en liggen we er weer op tijd in. Wekker op half 7 😬

Volgende dag meteen na het ontbijt weer de auto in, op naar Parque National de Analamazaotra Mantadia, genoemd naar de rivier die er doorheen stroomt. We maken ons op voor een fikse wandeling van 4 uur, en ook nu is Agati onze gids. Het heeft flink geregend (tja, het is niet voor niets een regenwoud 😉), en dus "slippery". Agati houdt niet van het gebaande pad 👍 en schiet regelmatig het struikgewas in om daar verder te lopen. Nou ja, lopen ... zij loopt lekker door, terwijl wij wat af klimmen en klauteren en ook regelmatig ouderwets strompelen en struikelen over boomwortels of we hangen onszelf bijna op aan laaghangende lianen ... Maar het is de moeite waard, want zij ziet veel en wij dus ook 🙂

Vier uur later staan we onder de modder weer op de parkeerplaats, eerst maar eens wat eten en drinken. Na de lunch rijden we naar Vakôna Lodge, een privé parkje. Nadat George de tickets had gehaald reden we naar een plek waar ze een behoorlijke verzameling krokodillen houden. Ondertussen was het lekker gaan miezeren. Maar hadden wij even geluk, het was voedertijd 😁 Kennelijk krijgen ze in de winter maar 1x in de week op zaterdag om half 3 Zebu (plaatselijke koe) geserveerd. Beetje sneue vertoning. Op naar de volgende attractie: een eilandje met lemuren. Met een kano maakten we de oversteek van maar liefst 10 meter 🤣 ... En op het eiland poseerden er inderdaad een paar mooie exemplaren voor ons. Al met al een onderdeel van het programma dat niet echt had gehoeven.

Op de terugweg lieten we ons door George aan het begin van het dorp afzetten om de laatste kilometer naar "huis" te lopen. Altijd erg leuk om gewoon onder de mensen te komen. En we waren net op tijd om te zien hoe de plaatselijke FC een penalty tegen kreeg. Gelukkig werd er binnen 10 minuten een tegendoelpunt gemaakt! Terwijl de kippen gewoon op het veld scharrelden .... 

Terug in het hotel, biertje drinken, hapje eten, foto's & video's selecteren en het verhaal afmaken. Voordat we er weer op tijd induiken, schakelen we naar BVN.tv en zijn we om 20.00 uur (21.00 uur plaatselijke tijd) natuurlijk 2 minuten stil ... 🙏

Morgen staat er een hele lange reisdag op het programma. Bonne nuit!