Droog!

3 augustus 2016 - Nasca, Peru

Na het duinenavontuur verontschuldigde onze tourguide Williams zich, hij vond het zo naar van de tas (en de hoed) dat we niets hoefden te betalen. En hij dacht dat we dan ook de volgende ochtend niet meer naar de bodega wilde. Dan kent hij ons nog niet ... Kortom, de volgende ochtend gingen we na een uitgebreid ontbijt op pad, eerst op zoek naar een bruikbare tas (de verloren tas is onderdeel van een rugzak) en naar accu's voor de camera. Die tas is - enigzins- gelukt, de accu's niet. We hopen dat we later deze week in Arequipa misschien nog wat vinden.
Even later stonden we in 1 van de vele (toeristische) bodegas in de omgeving van Ica. De beste wijnen van Peru komen uit deze streek. Daar moet je je overigens niet teveel van voorstellen, de beste zijn eigenlijk nog steeds te zoet. Erg gek in zo'n droge omgeving. Waar ze wel goed in zijn is het maken van "pisco", een sterke drank gedistilleerd uit wijn die vooral gebruikt wordt voor de beroemde cocktail, pisco sour. We hebben zoveel varianten van het goedje geproefd dat de hele proeverij langer duurde dan de rondleiding door de bodega; we waren nog maar net op tijd terug bij de busterminal. Op weg naar Nazca.

Halverwege de middag kwamen we aan in Nazca, klein stukje lopen naar het hotel, geïnstalleerd en het dorp in gegaan. Ook hier is het nogal een drukke boel. De lijnen worden bezocht door zo'n 500 mensen per dag, dus echt alles hier draait om de lijnen. Eigenlijk wel logisch, het is echt een hele bijzondere plek, waar wetenschappers al decennia aan het onderzoeken en studeren zijn. Na een prima diner bij Mama Shana op tijd naar bed, want zo'n fenomeen moet je wel uitgeslapen bewonderen natuurlijk.
Vanochtend dus vroeg op gestaan, boeltje weer ingepakt, ontbeten en uitgecheckt. We verwachtten wel voor de check out tijd (11.00 uur) terug te zijn, maar voor de zekerheid ... En maar goed ook. We werden wel om 8 uur op gehaald maar het zou nog even duren voordat we de lucht in gingen. Het was namelijk een beetje heiig. Eenmaal aangekomen op het vliegveldje bleek dat het sowieso 2,5 uur ging duren voordat de 1e ronde vluchten van start ging. En wij waren ingedeeld in de 2e ronde. Of we zin hadden om de tijd te doden met een andere excursie? Tuurlijk, en zo togen wij met nog een ander stel naar Cahuachi, de Nazca-piramide. Een indrukwekkend complex dat nauw samenhangt met de lijnen. Er was op dat moment 1 groep van 15 personen en verder niemand ... Een verademing. Bovendien hadden we een prima gids die uitgebreid vertelde over de Nazca-cultuur. Meer info: https://en.m.wikipedia.org/wiki/Cahuachi

Stiekem verdenken we de organisatie ervan met opzet zo vroeg te vertrekken zodat ze een extra tripje kunnen verkopen, het is namelijk elke ochtend wel heiig ... . Maar het waren welbestede sols. Eenmaal terug op het vliegveld, was de lucht inmiddels geklaard. Nog een uurtje en we zouden vliegen. Tijd genoeg voor een kop koffie .... en nog 1 en nog 1 .... om 13.30 kregen we dan eindelijk de briefing. Op een kaartje werd uitgelegd welke figuren we allemaal konden zien en wat de herkenningsteken op de vlakte waren. Vervolgens met zijn 6-en in een kleine Cessna de lucht in. De pilot vliegt links- én rechtsom langs de 12 uitgekozen figuren (er zijn er tientallen) en gaat schuin vliegen zodat de vleugeltips het figuur op de grond "aanwijzen". Erg handig, maar voor degenen met een heel goed evenwichtsorgaan niet fijn ... gelukkig waren er volop afvalzakjes aan boord. Een prachtige vlucht over een bijzondere plek waar de wetenschap voorlopig nog wel even mee bezig is. De meest waarschijnlijke theorie is dat het Nazca-volk als laatste redmiddel tegen uitsterven, allerlei rituelen bedacht en daarvoor plekken creëerde waar gebeden en geofferd werd voor regen. Het mocht niet baten, het werd droger en droger en rond 700 na Christus stierf het volk uit. Het regent hier nog altijd niet. Per jaar valt er ca. 5mm regen en dat is hier letterlijk een druppel op een gloeiende plaat.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Nazcalijnen
Al met al waren we om 16.00 uur pas weer terug in het hotel. Nu even "bijschrijven", een hapje eten en dan met de nachtbus naar Arequipa.
¡Hasta más tarde!
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Truus Tol:
    3 augustus 2016
    Wat een droogte ook wel bijzonder en beziens waardig .
    Op de foto,s heel goed te zien !
  2. Gerry Buijel:
    3 augustus 2016
    Weer heel leuk om de verhalen te lezen. Maar Paul wordt het niet tijd dat je alles met een ketting vast maakt zodat je niet elke keer iets kwijt raakt? Ik zou maar goed op Hilke passen... Hihi Geniet samen maar van een mooie tijd!! XXX
    Liefs dikke kus
  3. Annemarie:
    3 augustus 2016
    Echt weer super leuk om deelgenoot te zijn van jullie belevenissen
    geniet ervan xxx