Arequipa

Conclusie na 2 dagen: een heerlijke stad! Relaxt sfeertje, veel bedrijvigheid, mooie gebouwen, leuke mensen ... je zou er zomaar kunnen wonen.
Na de nachtelijke busrit (we hebben weleens comfortabeler geslapen ...) kwamen we 's ochtends vroeg aan in de stad. Taxi geregeld naar het hotel en zowaar konden we al naar de kamer (++ op TripAdvisor). We hebben een mini appartementje op het dak met prachtig uitzicht op 1 van de 3 besneeuwde vulkaantoppen die rondom de stad liggen. Goed begin is het halve werk. We hadden natuurlijk nog niet ontbeten dus meteen de stad in. Op een balkon aan de Plaza de Armas (zo heet het centrale plein in iedere stad hier) uitgebreid ontbeten en mailtjes e.d. gecheckt. Daarna fijn rondhangen in de stad, toch af en toe nog even een fotozaak gecheckt maar nergens de juiste accu's. Een Nederlander die hier woont, vertelde dat de meeste kans om er 1 te vinden op de zwarte markt zou zijn. Dus Paul met hem op pad. Ook dat was tevergeefs, er was er helaas geen "van de truck gevallen". We gaven het op en besloten die avond "comfort food" te gaan eten in 1 van de - volgens kenners - beste restaurant van Peru: Chicha, waar Paul zowaar "cavia à la Peking Eend" heeft gegeten (nog lekker ook, dus weer plusjes op TripAdvisor).
Dag twee hadden we helemaal volgepland: het klooster bezoeken, een stadswandeling maken, een massage voor onze - daarna vast - vermoeide voeten, eten en inpakken. Het klooster was prachtig, eigenlijk een stad in een stad. Nog altijd wonen hier nonnen, al zijn het er nog maar 14. Het klooster kent een - letterlijk en figuurlijk - bewogen geschiedenis. Getroffen door aardbevingen en door de reformatie die betekende dat de nonnen hun luxe kloosterleven op moesten geven en weer helemaal toegewijd moesten zijn, een sociaal leven erop na houden mocht niet meer. https://en.m.wikipedia.org/wiki/Santa_Catalina_Monastery
Daarna naar Plaza San Francisco, het startpunt van de stadswandeling met Free Walking Tours, een prima concept. Je wordt door locals 2,5 - 3 uur door de stad geleid en als het bevalt, geef je er wat voor (en anders niets). We hebben inmiddels in een aantal steden in de wereld dergelijke wandelingen gemaakt en het is altijd leuk (en dus nooit gratis). Ook deze keer weer een succes: je komt op plekken waar je zelf niet naartoe zou gaan en hoort verhalen die in geen enkel boek staan. Bijvoorbeeld het prachtige verhaal van Walter, kok en eigenaar van Sonccollay, het enige "pre-Inca"-restaurant in de wereld. Hij knoopt alle talen van de wereld aan elkaar in een verhaal over "authentiek en liefdevol gekookt eten". Fantastisch!
Vanavond hebben we daar natuurlijk gegeten (o.a. "Alpaca-steak" en gevulde pepers). Er zat bijna niemand en dat is in een toeristische stad als deze ook best bijzonder. Een mooie dag! Zojuist een kleine rugzak ingepakt voor de komende 3 dagen die we in de Cañon de Colca gaan doorbrengen. We zullen tot ongekende hoogtes gaan stijgen (bijna 5.000 meter ...). Dus ook veel water mee tegen hoogteziekte en duimen dat we daar geen last van krijgen!