Up close & personal

29 juli 2015 - Maun, Botswana

Twee dagen door twee Pannen. Vanuit Gweta vertrokken we naar Nxai Pan National Park. Maar eerst checken of het enige lokale benzinestation alweer diesel had. Niet dat het al echt nodig was, maar je wilt hier niet zonder komen te staan, dus iedere gelegenheid grijpen we aan - en tank 1 was alweer leeg (we hebben er 2 die samen 150 liter kunnen bevatten). Het 4wd-rijden kost namelijk bijna 2x zoveel brandstof als normaal. En jawel, we hadden geluk (dat kan kennelijk ook ;-) : er was weer geleverd. Daarna een kort ritje (slechts één uur) naar het park. Na de nodige administratie - bij een beetje park moet je minstens 2 formulieren laten zien, van reservering en betaling, vervolgens nog registreren en de entreegelden voor het park betalen - was het nog meer dan een uur rijden naar de campsite over een weg met veel diepe sporen en mul zand. Dus: bandenspanning terugbrengen naar 1,8. Alles om zoveel mogelijk grip te houden.

Eenmaal op de campsite tent opgezet en meteen gaan "gamedriven", we zijn hier tenslotte maar 1 nacht. We hadden al snel een, bijna té, close encounter met een olifant. Hij stond vlak langs het pad, begon driftig met zijn oren te klapperen en sloot af met getrompetter. Dan kun je wel in een stoere auto zitten, maar bij zoveel oerkracht voel je je toch heel nietig. Behoorlijk indrukwekkend dus en best wel een beetje eng, zo dichtbij! We bleven doodstil en toen hij verder liep, zijn we maar gauw doorgereden. Dit park staat erom bekend dat er vaak olifanten en cheeta's te zien zijn ... helaas de laatste niet gezien. Sowieso in dit park erg weinig wild gezien. Wel een prachtige zonsondergang bij de "waterhole" met 2 olifanten in de hoofdrol. Daarna snel naar de campsite, het was immers al zo goed als donker.

Het "toiletblok" op de campsite is zwaar beveiligd, dusdanig zwaar dat je je ging afvragen of je na het afwassen wel weer heelhuids bij de tent zou kunnen komen ;-)
Tijdens het eten kwam er op de achtergrond nog een olifant langs. Met een diepe brom - die je bijna meer voelde dan hoorde - liet hij even weten dat hij er was. Gelukkig verder een rustige avond en nacht gehad.

Volgende dag weer op tijd op en door naar Khumaga Camp in het Mkadigkadi Pan National Park. De weg in het park naar de campsite is prachtig, langs de Boteti-rivier, met heel veel wild. En weer veel olifanten, die echt zomaar vanachter een struik letterlijk op je pad komen. En dan kun je geen kant meer op. Dus weer regelmatig geduld geoefend totdat Jumbo, al bladeren etend, weer verder liep.

Weer hetzelfde riedeltje: tent opzetten, boeltje uitpakken en weer snel "game driven". Onderlangs de oever van de rivier gereden (goed om uit te vinden dat deze auto ook het steile zandpad omhoog zonder problemen trekt) en prachtige plaatjes kunnen schieten. Mooi park!

Tegen zonsondergang terug want we hadden nog wat werk te doen. Beide luchtbedden bleken namelijk lek te zijn (enige pech kon natuurlijk niet uitblijven ...). Met water en sop druk in de weer geweest, 1 lek gedicht maar de rest niet kunnen vinden. Dat wordt halverwege de nacht weer opblazen geblazen. Terwijl we zo bezig waren, kwam de opzichter onze permit checken. Hij vertelde dat we een goed vuur moesten maken én 's nachts niet naar het toiletblok moesten want het kon gevaarlijk zijn met olifanten én nijlpaarden. We bereidden ons voor op een Spartaanse nacht!

Dat viel allemaal reuze mee, wel heeft Paul middenin de nacht de bedden nog eens opgeblazen en is Hilke gewoon naar het toilet gegaan want er was geen beest te bekennen. Na het ontbijt vertrokken. De dame van het park-kantoor heeft ons weer uitgeschreven en vroeg of ze met ons meer mocht naar de overkant om post weg te brengen. Natuurlijk geen probleem. We gingen met een erg klein pontje (er kan maar 1 auto op) aangedreven door 2 buitenboordmotoren de Boteti over. We zijn natuurlijk schandalig afgezet (toeristen moeten hier overal 5 - 12 keer meer betalen dan de "locals") maar de ervaring was die 150 Pula - ongeveer 15 euro - wel waard.

Vanmiddag aangekomen in Maun. Eerst nieuwe luchtbedden gekocht en nu geïnstalleerd op een heerlijke campsite met hippie-sfeertje én wifi!. Morgenvroeg gaan we van hieruit 3 dagen de Okavango-delta in. Tot over een paar dagen!

===

Two days through two Pans. From Gweta we would drive to Nxai Pan National Park. But first check for diesel. We want to make sure that we always have enough fuel (we have 2 tanks for 150 liters in total). Once we arrived at the park we had to bring the tyrepressure down because would be driving through deep sand tracks.

In the park we had a very, almost too, close encounter with an elephant. Waving with his ears and trumpeting to frighten us. Well, he succeeded. We waited patiently untill he moved on.

We had a quiet night and drove to the neighbouring park, Mkadigkadi Pan. The drive through the park was very nice. Along the Boteti-river we saw a lot of game. And again lots of elephants, that have a tendancy to show up all of a sudden on the road in front of you.

After we returned to the campsite we had some work to do ... our air matrasses got punctured. We could find 1 hole and mend it but that was it. So we were in for a "hard" night. But ofcourse survived and arrived in good shape in Maun. We first bought new matrasses and are now at a lovely campsite just outside of town. Tomorrow morning we will leave from here to go on a 3-day trip in the Okavango-delta. See you in a few days!

Foto’s

8 Reacties

  1. Yvon Eberson:
    29 juli 2015
    Prachtige foto's, het is net of ik erbij ben. Maar ik gun jullie het avontuur. ;)
  2. Truus Tol:
    29 juli 2015
    Prachtig avontuur ,ook wel spannend met de oliefanten.
    En ach een beetje pech kunnen jullie nu toch wel hebben.
    Je gaat bijna denken dat er bij hoord.
    Op naar het volgend avontuur !
  3. Riek:
    29 juli 2015
    Dat is geen vakantie meer, dat is een super safari ! Maar blijft interessant, dank. Pa en Ma
  4. Ineke:
    29 juli 2015
    Ik voel de spanning al bij het lezen. Wat moeten jullie dan wel niet voelen!!!!!
  5. Annemarie:
    30 juli 2015
    fijn telkens te lezen en mee te beleven xxx
  6. Monique,Emille en Milan.:
    30 juli 2015
    Weer een geweldig verhaal. En Milan vond de foto's heel erg leuk. Vooral die met de voeten.
  7. Monique,Emille en Milan.:
    30 juli 2015
    Weer een geweldig verhaal. En Milan vond de foto's heel erg leuk. Vooral die met de voeten.
  8. Machteld:
    1 augustus 2015
    Jeetje HIPA, wat een avonturen. Met ups en downs maar om nooit te vergeten. En wat een lef om toch naar dat toiletblok te gaan. Ik zou waarschijnlijk gewoon in m'n broek geplast hebben! Heel veel plezier verder daar! Ben benieuwd naar het volgende avontuur.