Varanasi

25 november 2019 - Varanasi, India

Een dag later dan gepland, maar bij deze het vervolg.

Hindoes cremeren de gestorvenen dus om hun ziel naar het Nirwana te sturen. De lijken worden eerst door de Ganges gereinigd en vervolgens door het vuur. Maar niet iedereen wordt gecremeerd. Ze maken onderscheid met de volgende 5 groepen.

·       Zwangere vrouwen, ze zijn rein;

·       Heilige mannen, de Baba’s, deze moeten reïncarneren om hun zoektocht te kunnen doorzetten;

·       Mensen met lepra, zij zijn niet rein;

·       Mensen gestorven door de beet van een cobra, of gedood door een hond of koe, ook deze mensen worden als onrein gezien;

·       Kinderen tot 10 jaar, die zijn ook rein.

Deze mensen worden in een doek gewikkeld, krijgen een ballast rond de voeten en worden zo in het water geplaatst. Volgens mijn gids gebeurt dit 5 tot 10 keer per dag. Echter worden niet alle lijken op een goede manier verzwaard en soms laat het touw los. Het lijk stijgt vervolgens naar de oppervlakte en drijft met de stroming mee waar het stroomopwaarts ergens strandt tussen, boven of op de rivierbank. Er is zelfs een opruimdienst die deze lijken opruimt en zo probeert te voorkomen dat de toeristen een lijk voorbij zien komen.  Zelf heb ik ook een lijk van een vrouw voorbij zien drijven. Best heftig, maar ik wist ervan dus was ik niet geheel verrast.

Echter, het kan nog extremer.

Onder de groep "Heilige mannen van Varanasi" is een groep baba’s die zich Aghori baba noemt. Deze heiligen eren met name Shiva, de oppergod, maar ook Kali, de godin van de dood. De Aghori zijn regelmatig terug te vinden rond de burning ghats. Zij smeren zich in met de as van de doden en gebruiken de botten voor het maken van sieraden die ze dragen. Ze staan zelfs bekend om hun kannibalistische rituelen waarbij ze het vlees van de lijken, die in de Ganges drijven rauw en gebakken eten.

Iedere gids die ik sprak bevestigde me dit laatste en gaf toe bang te zijn voor de Aghori omdat ze ook “Black Magic” beoefenen. Verder is bij deze groep het gebruik van alcohol toegestaan. Hun geloof is dat, mits op een juiste manier uitgevoerd, ze zo eerder hun spiritueel hoogtepunt bereiken. Een van de foto’s is van een Aghori.

Het was een bijzonder voorrecht om een paar dagen te gast te zijn in deze oude, heilige stad. Een hele ervaring. Om te zien hoe ze hier omgaan met het leven op de straat tot aan de aanwezigheid van de dood aan de oevers van de Maa Ganga. De vele toeristen, voornamelijk uit India zelf, de ceremonies als de Aarti, de crematies en zelfs 2x de start van een huwelijksfeest. Er was meer dan genoeg te zien. Rest me alleen nog jullie trouwe lezers te trakteren op nog een paar foto’s van het dagelijks leven in bijzonder Varanasi.  

Oh. Kijk ook even naar de video’s.

3 Reacties

  1. Annemarie:
    25 november 2019
    Mooie verhalen, foto's en video's
  2. Ttol:
    26 november 2019
    Hilke,cremeren is niet mijn hobby !
    Het verhaal is voor ons wel de moeite waard om te lezen .
    Bedankt,voor verhaal en foto,s .
  3. Jelly:
    26 november 2019
    Bedankt weer voor her delen! Interessant maar ook heftig!