Terug naar Polen

Zoals gezegd gaan we weer richting Polen, maar niet voordat we in Litouwen nog een memorabele plek aan doen: de Hill of Crosses. Officieel werd over deze plek voor het eerst geschreven in 1850, maar volgens overlevering zouden de eerste kruizen hier al in 1831 zijn geplaatst door de plaatselijke bevolking. Zij mochten van de tsaar namelijk niets doen om hun overleden dierbaren te eren en zetten hier dan kruizen neer als alternatief.

Sinds die tijd ging het aantal kruizen van 130 in 1900 naar slechts 50 na WOI, naar meer dan 400 in 1938. De Russen moesten er natuurlijk niets van hebben en verklaarden de heuvel tot verboden gebied. Voor de Litouwers werd het een plek om een stil verzet te plegen. Diverse keren werden de kruizen vervolgens door de Russen vernietigd: in 1961 5.000 kruizen en in 1975 nog eens 1.200. Na het einde van de Russische bezetting werden bijna 15.000 kruizen geteld. 

Tegenwoordig is het voor gelovigen (verreweg het merendeel van de Litouwers is katholiek, zo'n 77%)  een bedevaartsoord van hoop, liefde en opoffering. Voor anderen vooral een plek om te gedenken. Zo is er na de scheepsramp met de ferry "Estonia" een speciaal kruis geplaatst. De hele plek staat vol met kruizen in alle soorten en maten, van heel groot tot heel klein, daterend van oud tot heel recent, vaak ook met persoonlijke boodschappen erbij en het breidt nog steeds uit.

Het werkelijke aantal is niet te tellen, maar wordt geschat op 50.000; wij denken dat het er echt heel veel meer zijn, wel in de honderdduizenden. Dat doet er echter niet toe, het gaat uiteindelijk om de persoonlijke betekenis en die is voor iedereen bijzonder. 

Een paar uur later zijn we bij de Litouws/Poolse grens en ... Yeah! Eindelijk een paar grenswachten die onze paspoorten en QR-codes willen zien 👍 en het is ineens weer een uur vroeger ook 😃.

We overnachten in Suwalki in een prima familiehotel en staan bijtijds weer op. We nemen natuurlijk weer de toeristische route. De wegen 665, 59 en16 kronkelen door het mooie Poolse heuvellandschap door leuke dorpjes, langs prachtige oude bomen met maretakken en dat alles met een lekker zonnetje en goede muziek erbij (uitgebreid mee blèren): op naar Gdansk. En na weer een prima reis komen we halverwege de middag aan bij La Petite B&B in Gdansk.

Vanuit onze B&B is het ruim 200 meter trappen aflopen naar de hoofdweg die naar de oude binnenstad leidt. Een klein half uurtje later zaten we op een fijn terras wat te drinken en mensen te kijken ... Wat een drukte! Ongekend gewoon. En niemand die afstand houdt en/of mondkapjes op heeft. Het is even schakelen weer 😳

Morgen meer over deze stad!

​​