Riga

We laten Estland voor wat het is (interessant land) en gaan terug naar Letland. We hebben vandaag niet zo'n heel lang stuk te rijden en doen het rustig aan. We nemen de route langs de kust, maar een echt indrukwekkende kustlijn is het niet. Precies op het moment dat we Riga inrijden, begint het keihard te regenen. Nee, hè? Niet weer ... Maar gelukkig klaart het snel op en zodra alle spullen uitgeladen zijn, gaan we de brug over en de binnenstad in. 

Het valt meteen op dat er hier veel striktere Corona-maatregelen zijn. Veel mensen lopen met een mondkapje op, zeker binnen. Gekker nog, je mag alleen maar ergens naar binnen nadat je QR-code gescand is. Er zijn zelfs aparte wc's voor wel en niet gevaccineerden. In Estland was van dat alles niets te bekennen. Geen mondkapje, geen controles, alsof het er nooit geweest is ....

Riga is de hoofdstad van Letland en duidelijk weer een hele andere stad.  Bredere straten, veel pleinen, aparte gebouwen, het lijkt een ratjetoe van van alles en nog wat. Er zijn redelijk wat mensen op de been, locals én toeristen maar nog altijd relatief rustig. Het is lekker weer geworden en we slenteren langs wat bijzondere plekjes: het vrijheidsmonument, een park en een paar opmerkelijke gebouwen. Bij het monument is een demonstratie aan de gang tegen de regering in Wit Rusland. Letland en Litouwen zijn buren van Wit Rusland en hebben al veel vluchtelingen (zeg maar gerust: ontsnapten) uit dat land opgevangen.

Op het Town Hall Square speelt een jonge celliste allerlei pop-klassiekers, een mini-concert, ontroerend mooi. Een goed begin van ons bezoek aan deze stad! 

En ja hoor, natuurlijk doen we de volgende ochtend weer een walking tour. Onze gids Arturs is duidelijk heel ervaren, vertelt volop over de geschiedenis gekoppeld aan gebouwen, van de stad, maar het komt toch wel een beetje over als standaard-praatjes afhandelen. Desondanks, weer een boeiende tour.

Het oorspronkelijke Riga was eigenlijk een fort met wijken met houten huizen er omheen die naar believen (ivm verdediging) in brand konden worden gezet. En qua omvang was het erg klein. Inmiddels is de stad er omheen behoorlijk gegroeid en beslaat de oude binnenstad nog maar 0,3 % van de hele stad.

En oud? Eigenlijk is het helemaal geen oude binnenstad  Toen Letland onafhankelijk werd, wilde de toenmalige president afrekenen met het verleden en liet hij veel oude gebouwen slopen en nieuwe bouwen. Er was immers geld genoeg vanwege de handel (dat is meteen de reden waarom de binnenstad van Tallinn nog wel intact is, de Esten waren heel arm ....).

Wel is er nog een Hollandse straat (die mochten hier in de stad wonen omdat het ook Germanen waren in tegenstelling tot bijvoorbeeld Russen, Joden en andere volkeren) en zijn er nog restanten van oude, voormalige, Hollandse pakhuizen te zien. Éen van die pakhuizen staat tegenover de Joodse synagoge en staat op instorten. Eigenlijk wordt alleen de buitengevel overeind gehouden. Maar niemand die geld wil besteden aan de restauratie (die miljoenen zou moeten kosten). Volgens Arturs gokt de gemeente erop dat de Joodse gemeenschap het wil gaan doen omdat het anders op hun synagoge zou vallen ... Voorlopig is er echter al jaren niets gebeurd en dat zal waarschijnlijk ook nog wel even zo blijven.

Diverse bombardementen in WOII sloopten de rest, vandaar dat er relatief veel pleinen in de stad zijn. Vervolgens was het land onderdeel van de Sovjet-Unie die helemaal niets wilde weten van cultuur, religie e.d. Resultaat van dat alles was wel dat er niet echt veel ouds over is en er manieren, gebouwen en verhalen "bedacht" moesten worden om toeristen te trekken. Dat is aardig gelukt want totdat Corona uitbrak, was het hier erg druk met toeristen. 

Zo is 1 van de meest in het oog lopende gebouwen "Black Head House" uit het jaar 1334  een gebouw voor ongetrouwde Duitse kooplieden, na de geschiedenis was er niets meer van over. Het gebouw dat er nu staat is eigenlijk tot stand gekomen door een studentenproject, staat er pas sinds 1993 en is een gebouw met verschillende bouwstijlen en diverse ornamenten die helemaal niets met Riga te maken hebben. 

Dat gaat ook op voor Riga als geheel: er is geen eenheid of ruimtelijke ordening, het is net een collage van gerestaureerde gebouwen, sommigen nog steeds niet af, plus allerlei stijlen door elkaar. En dat is eigenlijk wat het ook wel weer bijzonder maakt!

In de middag namen we nog een kijkje in de markthallen aan de rand van de binnenstad. Buiten staan veel groente- en fruitkramen en binnen in de 5 hallen alles wat je verder op een markt verwacht. Het geheel ziet er behoorlijk georganiseerd en schoon uit (de viskramen werden zelfs door een soort inspectie gecontroleerd). We kopen nog wat nep-kaviaar en wandelen terug naar het hotel.

Vanaf morgen gaan we weer naar Polen en laten de Baltische staten achter ons.