Four by Four galore!

12 augustus 2014 - Hella, IJsland

12-08-2014 Dag 18

Boldly go where no Nissan Qasquai has gone before.

Vandaag zouden we verder westwaarts rijden. Weer wat dichter bij de laatste stop voor de terugreis. Alleen, Paul wilde graag eerst nog even een ommetje maken over een F-weg, u weet wel, die voor ‘4x4 cars only”.

Tja, en dat "even" wordt bij dit soort wegen toch altijd langer dan gedacht. Bovendien stond er met chocoladeletters op een bord vlak voor de weg dat deze F-road eigenlijk ook niet bedoeld was voor “regular 4x4’s”. Meer een weg voor het serieuzere werk (vermoedelijk bedoelden ze daarmee niet onze Qasquai). We besloten desondanks te gaan kijken, en indien het inderdaad te veel risico zou zijn, terug te keren. Ja, ja, as if ...

Het eerste uur was het een prima weg, nauwelijks anders dan wat we al eerder zagen. Ook de eerste rivier stelde eigenlijk niet zo veel voor. Maar de omgeving, de omgeving was weer geweldig (gaap!). Al snel kwamen we bij de tweede rivier. Er stonden twee grote Range Rovers voor ons, eentje wachtte, de andere deed een poging. Even goed kijken hoe hij reed. De rivier was meer dan een wielhoogte van die auto diep. De andere auto wachtte, waarop wij besloten de oversteek te wagen. We haalden het, maar laten we zeggen, het was een uitdaging. Langs de route kwamen we veel hikers (wandelaars) tegen. Ons pad kruiste een van ‘s werelds mooiste hikertrails. De dappere Dodo’s. Het is een vierdaagse trail waarbij je alles zelf mee moet nemen. Dus, tent, eten, slaapmateriaal, alles. Behalve water, dat is er volop (en in superkwaliteit!) aanwezig (http://fi.is/en/hiking-trails/laugavegurinn/).

Al snel werden we geconfronteerd met weer een nieuwe rivier. Veel breder dan de eerste paar. Twee grote trucks reden ons tegemoet en we besloten te wachten om te zien hoe zij te water gingen. De rivier bleek alweer een stuk dieper te zijn. Op sommige plaatsen bijna een meter diep. Maar inmiddels waren we ruim 3 uur onderweg, teruggaan was eigenlijk geen optie.

We liepen langs de oever en kozen een bepaald pad dat, zo op het oog, de minst diepe en de kortste route door het water zou zijn. Op hoop van zegen. Een schietgebedje, de 4wd “locked” en gaan! Nou, het was meer dan een uitdaging. Het water kwam tot over de motorkap, maar onze Qasquai bromde gestaag door en bracht ons, zonder natte voeten aan de overzijde. Pffff…….

Het was prachtig spannend. Het “even” bleek een dagvullend programma te zijn geworden en heeft ons hemelsbreed nog geen 25 kilometer verder westelijk gebracht, maar “who’s counting “ ……. 

En dat alles ook nog eens met de wetenschap dat wij tussen een paar heftige vulkanen reden, de Eyafjallajökull (die van 2010 .....), Hekla, die in het verleden behoorlijk heeft huisgehouden en Katla die 2x per eeuw uitbarst, waarvan de laatste keer in 1918 was ...... We live on the edge! :-)

=========

12-08-2014 Day 18

Boldly go where no Nissan Qasquai has gone before.

Today we would go further west, another day closer to Reykjavik. But first Paul wanted to drive another F-road-detour. By now you know that these roads are for ‘4x4 cars only”. And this time there was even a special warning that it was not suited for “regular 4x4’s”. Despite that we decided to take a look and that in case it would be too great a risk then we would go back .. As if!

The first hour the road was fine. And even the first river was a piece of cake. The scenery was ofcourse magnificent again. The second river was a bit more of a challenge. In front of us were 2 big Range Rovers. One was waiting, the other one was driving through the river. So we watched closely  to get an idea of what would be the best route for us. The river was more than a wheel high. The other car still waited, so we decided to take our turn. We made it, but only just.

Along the road we saw a lot of hikers. Our road crossed one of the world’s best hiking trails. Brave dudes. It is a 4-day trail and they have to carry everything along. Tent, food, sleeping bags, clothes etd. Everything but water …….. (http://fi.is/en/hiking-trails/laugavegurinn/)

Soon after that we hit another river, much wider than the first few. Two large trucks came from the opposit direction and we could see that this river was even deeper. At some places almost 1 meter.  But by now we were already 3 hours gone, so returning back to where we came from was not really an option.

We walked along the river and decided to take a route that appeared to be not too deep and short. The water came high, over the hood actually, but our brave Nissan did it. We didn’t even get our feet wet. Pffff…….

It was exiting! The small detour turned out to be a day programm and we ended up almost 15 kilometers west of where we started the day, but “who’s counting “ ……. 

And all that knowing that we were driving in between at least 3 dangerous vulcanoes: Eyafjallajökull (the one that erupted in 2010), Hekla the "gateway to hell and Katla, erupting twice every century, for the last time in 1918 .... We live on the edge!

Foto’s

7 Reacties

  1. Gerry Buijel:
    12 augustus 2014
    zo zo, wel spannend om iets te doen wat hier niet kan, hihi
  2. Lia vander Waarde-Buning:
    13 augustus 2014
    wouw... water over de motorkap.... heftig om te lezen op de nuchtere maag:) maar jullie volgende reis kan best voor autosponsoring in aanmerking komen! Stelletje bikkels):) Kom echt weer heel terug, he! Hier wachten poezels... waar steeds meer ongeduld zichtbaar wordt, mn door afwezigheid...:( x lia
  3. Truus Tol:
    13 augustus 2014
    Dit is voor jullie toch een peulen schilletje !
    Nog even maken jullie van de auto een onderzeeër .
  4. Yvon Eberson:
    13 augustus 2014
    Geweldig, jullie verhalen. Of dat ik er bij ben ;) Geniet er nog van. Groetjes.
  5. Annemarie:
    13 augustus 2014
    Okee so far so good. Maar t houdt een keer op he t geluk. Niet te veel uitdagingen meer aangaan xxx
  6. Riek:
    13 augustus 2014
    Een beetje in de trend van de anderen. We zien jullie heel graag heel thuiskomen.
  7. Ineke:
    15 augustus 2014
    Heftig hoor!