Gondar

Het is woensdag: marktdag. Veel mensen onderweg dus met hun ezelkarretjes vol handelswaar. We rijden door een gebied waar rijst wordt verbouwd. Rijst staat van oudsher niet op het menu van de Ethiopiërs maar de overheid stimuleert het wel. Een deel is voor de export en de rest is voor eigen consumptie van de boeren. 

De woensdag is ook, net als de vrijdag, "fasting day", er wordt vandaag geen vlees gegeten! Kunnen we eindelijk de "mixed fasting food" schotel bestellen (wordt op andere dagen van de week niet geserveerd namelijk, terwijl je op "fasting day" wel gewoon vlees kunt bestellen ....).

De meeste mannen lopen hier met een stok: als draaghulp, om op te rusten en voor zelfverdediging. In de afgelegen gebieden in het Noordoosten en het Zuiden wordt die stok meestal vervangen door een pistool of geweer (dat is legaal in Ethiopië). Die mogen ze alleen niet de markt op meenemen, dus nemen politieagenten bij de ingang van de markt de stokken in bewaring. 

Onderweg komen we langs een enorme rotspilaar. Aan de voet van dit stenen standbeeld, Quala genaamd, staat ook het kleine klooster van St. Tara en er woont een stel kluizenaars. Er loopt zelfs een ondergronds gangenstelsel. We wandelen een stuk en worden natuurlijk al snel  gevolgd door een stoet kinderen (waar komen die toch altijd zo snel vandaan ....).

Eenmaal weer onderweg vertelt Fitsum over de tijd van de keizers en dat er altijd veel slavernij is geweest. En dat hij dat eigenlijk veel erger vindt dan de slavenhandel in West Afrika, omdat het hier ging over het tot slaaf maken van hun eigen volk. Keizer Johannes had het willen afschaffen maar ging net daarvoor dood. Keizer Menelik heeft het toen afgeschaft maar Heile Selassie voerde het weer in totdat hij uiteindelijk ook niet anders kon dan het weer afschaffen. 

We zijn op weg naar Gondar, de hoofdstad van Ethiopië sinds keizer Fasiledes (17e eeuw). De eerste hoofdstad in de geschiedenis was Aksum (in het Noorden), de tweede Lalibela (in het Noordoosten) en de vierde is Addis Abeba. 

Gondar ligt strategisch perfect: tussen 7 bergen (goed te verdedigen), tussen 2 rivieren (watertoevoer) en dichtbij meerdere grenzen (goed voor de handel). Eenmaal aangekomen droppen we de bagage in het hotel en rijden we snel door naar het centrum waar we echt heerlijk lunchen bij Four Sisters (wel vol toeristen ....).

De middag besteden we aan het uitgebreid bekijken van het kastelencomplex van keizer Fasiledes en zijn opvolgers (en Unesco World Heritage site). Het geheel bestaat uit 6 kastelen en diverse bijgebouwen, van een sauna tot leeuwenkooien (tot 1992 zaten er nog leeuwen in). Een deel van de kastelen en bruggen in het complex is in de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd door de Britten en daarna niet meer hersteld. 

Ook bezoeken we de Debre Berhan Selassie kerk, een prachtig oud Ethiopisch orthodox kerkje met een bijzonder plafond beschilderd met engeltjes die allemaal net even anders zijn. De kruizen op de daken hebben allemaal 1, 3, 5 of 7 struisvogeleieren, verwijzend naar 1 God, de Heilige 3 eenheid, de 5 pilaren van de religie en de 7 sacramenten. Alles hier heeft symboliek: zo is er voor het struisvogelei gekozen omdat de schaal heel sterk, bijna onbreekbaar, is (sterke verbondenheid), bovendien verlaat een struisvogel het ei niet (God blijft altijd bij je) ....  en zo voorts. Het is wel mooi hoe diep gelovig de mensen zijn en hoe binnen het land verschillende godsdiensten naast elkaar bestaan. 

Als laatste bekijken we het badhuis van Fasiledes. Deze plek is hét centrum van alle activiteiten tijdens het Timkat-festival (19 januari). Het grote zwembad is nu nog leeg maar vandaag of morgen gaat de stop er in en de sluis open, want het duurt 2 weken om te vullen. Dit moet echt een prachtig festijn zijn maar we gaan het helaas niet meemaken. Je moet er sowieso op tijd bij zijn want alle hotelkamers zijn een jaar van tevoren al volgeboekt .....