Adembenemend

Na een korte nacht onder de sterren en een volle maan (de bedden waren verrassend comfortabel) werd er vanuit de cateringhut een prima ontbijtje geserveerd. Daarna snel de boel ingepakt en nog verder het gebied ingereden. Dit deel van de depressie wordt Dallol genoemd en staat bekend om de enorme hoeveelheid poeltjes en meren met opborrelend spul (mineralen, zwavel en dergelijke).... De stevige wandeling van ruim een uur door dit gebied was adembenemend, op sommige plekken zelfs letterlijk adembenemend (als de rook van de zwavel op je keel slaat ....). Hele bijzondere geuren en kleuren!
Het gebied is van de Afar, een nomadische stam die leeft van zoutwinning en veehouderij, en tegenwoordig ook van toerisme. Het zout winnen gebeurt nog steeds op de traditionele manier maar tegenwoordig worden er meer en meer machines ingezet en vrachtwagens voor het vervoer. We hadden mazzel want wij hebben zowel het traditionele winnen als de traditionele wijze van transport (kamelenkaravanen) nog kunnen zien. Het zout winnen is echt buffelen: iedere dag in de bloedhitte hakken, schaven en stapelen; 1 blok van ca 5-7 kg verkopen ze voor 6 birr (32 cent) aan de retailers (de kamelendrijvers), die er vervolgens met de hele karavaan 6 dagen over doen om in de hooglanden te komen waar ze er 80 birr voor kunnen krijgen. De verwachting is dat zowel het op deze manier zout winnen als vervoer van het zout over een paar jaar verdwenen zullen zijn. De Chinezen hebben namelijk ook de rijkdom van dit gebied ontdekt, leggen er nu wegen aan en hebben er zelfs al fabrieken voor de verwerking van potassium gebouwd.

De lunch ging er na die ochtend - ondanks die hitte - goed in. We vervolgden onze weg weer het hoogland in. Net over de top van een bergje stopte de motor van de auto ermee .... motor oververhit. Onze Zuid Afrikaan bleek er echt verstand van te hebben en kon de chauffeur met raad en daad bijstaan. Een half uur later waren alweer onderweg!

We zouden de nacht in een lokaal guesthouse doorbrengen met zowaar 1 normale wc (dwz er moet nog wel met emmers water worden doorgespoeld...)
En 's avonds had de kok een heuse Ethiopische maaltijd bereid compleet met injera, pita broodjes, bonen linzen en kikkererwten puree. Omdat we de volgende dag niet vroeg weg zouden gaan, bleef een groot deel van de groep langer zitten en werden er allerlei verhalen, foto's en andere info uitgewisseld. 

Erg gezellig!