Trinidad

16 mei 2023 - Trinidad, Cuba

Trinidad!

Typisch voormalig Spaans koloniaal stadje. Relaxte sfeer, behoorlijk toeristisch (zelfs nu 🙂), kleurrijk, kinderkopjes, koffietentjes ... Fijne plek!

We komen op het heetst van de dag aan en op dat moment is het nog heel rustig. We lopen wat rond maar besluiten toch eerst nog even siësta te houden. Later in de middag, net als we naar buiten lopen om wat te gaan eten, komen we ene Luis tegen. Hij stelt zich voor en checkt of wij degenen zijn die de cocktail-workshop hebben geboekt. Nee, helaas ... Maar misschien een idee voor morgen 🤔. Hij kon het stel dat hij zocht niet vinden en liep dus maar met ons mee naar een leuk restaurantje. Na het eten begon het weer te stortregenen, maar we waren inmiddels uitgebreid aan de praat met drie Amerikaanse dames ... Lang verhaal kort, we bleven nog "even" en het werd best laat 😅

Volgende ochtend kwam dezelfde Luis ons ophalen voor de Bici-tour. Deels met de riksja-fiets, electrisch aangedreven, deels wandelend dwaalden we door de buitenwijken, om het echte leven van de Cubanen te ervaren ipv alleen de toeristische plekjes aan te doen. Het is zondag én Moederdag dus beduidend minder activiteit dan op andere dagen, desondanks nog het nodige te zien, o.a. mensen met taart onderweg naar moeders 😁

Iedere stad in Cuba heeft een straat/wijk waar "legal illegal" handel gedreven wordt. Dat wordt oogluikend toegestaan, want iedereen, ook de politie, weet dat wat er in de overheidswinkels op de bon verkocht wordt, niet genoeg is. Er wordt ook niet gevraagd waar alle handelswaar vandaan komt ... Alles gaat buiten de markt of de coöperatie om (vis, vlees, groente en fruit) of is "van de vrachtwagen gevallen" (babykleding, rum, wc-papier, schoenen en zo voorts) Ze noemen deze huiskamerwinkeltjes ook wel "cuevitas", grotjes, en met een beetje fantasie kun je je daar wel wat bij voorstellen (beetje in het donker verscholen handel). Er is zelfs een mannetje dat wegwerpaanstekers repareert en opnieuw vult (tot 20 keer toe). Als je heel weinig te besteden hebt, word je heel creatief.

Onderwijs en zorg is nog steeds gratis en van redelijk goede kwaliteit. Maar de salarissen zijn zo laag (gemiddeld € 25,-- per maand) dat veel mensen hoog opgeleid zijn maar toch óf in toerisme gaan werken óf, dokters bijvoorbeeld, naar het buitenland vertrekken. Bij een school komen we ook een beeld tegen van nationale held José Marti . Dat is trouwens bij iedere school in Cuba het geval en daar wordt in de ochtend voordat de lessen beginnen het volkslied gezongen. Hij organiseerde ook de eerste opstand tegen de Spanjaarden, schafte de slavernij af, verenigde het volk (40% Spaans, 40 Afro en 20% overig, o.a. Frans en Chinees) door zijn slogan "we are all Cubans" en introduceerde godsdienstvrijheid en vrouwenkiesrecht. Kortom, held! Helaas werd hij aan het einde van de onafhankelijkheidsoorlog vermoord. Cuba won dan wel van Spanje, maar had ineens geen leider meer. Hét moment voor de VS om te komen "helpen" en sindsdien was Cuba een soort kolonie van de VS, tot de revolutie van Fidel en zijn makkers in de jaren zestig.

Cuba is bijna 300 jaar lang de grootste producent van suiker geweest. Eerst voor Spanje en de overige Spaanse koloniën, daarna voor de VS en na de revolutie voor de Sovjet-Unie. Dat hield ineens op na het uiteenvallen van diezelfde Sovjet-Unie. 80% van al het land werd voor de productie van suikerriet gebruikt; e.e.a. ging hand in hand met slavernij. Trinidad was het centrum van zowel de suiker- als de slavenhandel. De straten in het centrum zijn geplaveid met de stenen die de "slavenschepen" nodig hadden om het gewicht tijdens de reis goed te verdelen (de nodige mensen overleefden de tocht niet waardoor de balans van het schip verstoord werd ...). De spoorlijn die nu nog door de stad en het achterland loopt, was alleen bedoeld om de suiker naar de haven te brengen, niet voor personenvervoer. Toen draaide alles om suiker, tegenwoordig is 80% van de economie gerelateerd aan toerisme. Toen er dus ineens vanwege Covid geen toeristen meer kwamen, hadden veel Cubanen het lange tijd niet best.

Later op de ochtend kwamen we ook nog langs een tabaksfabriek: de mensen die daar werken, verdienen meer aan de sigaren die zij "meenemen"en doorverkopen dan het salaris dat zij krijgen. We deden ook nog de plaatselijke pottenbakker aan, waar we Cancanchara dronken; hét drankje dat de boeren dronken voordat ze tegen de Spanjaarden ten strijde trokken (zeg maar "Dutch courage"). 

Op de tweede dag gingen we met Luis op paarden de stad uit, de bergen in. Wat een fantastische trip! Op het gemak en soms in draf heerlijk door de natuur, langs voormalige suikerplantages, bij een koffieboertje een bakkie gedaan, even verderop afgestapt en naar een waterval gewandeld, daar gezwommen, weer wat verderop bij een boer vers geperst suikerrietsap en lunch genuttigd en uiteindelijk weer, met beurse billen 😅, terug naar de stad. Waar het de rest van de middag en avond gewoon droog bleef. Top dag!

Foto’s

3 Reacties

  1. Jose:
    16 mei 2023
    Leuke afwisseling op het paard!
  2. Rob:
    16 mei 2023
    Mooi verhaal weer! En top foto’s😀
    Nog wel benieuwd naar het verhaal van de drie Amerikaanse dames😃
  3. Astrid:
    17 mei 2023
    Prachtige foto's weer! Wat leuk zo op paarden de omgeving te zien