Het regent, het regent ...

Even goed opletten dat we de goede kant op rijden, want voor je het weet, zit je hier in Wit-Rusland (telefoonnetwerk wisselt al de hele tijd), en daar wil je momenteel echt niet zijn. 

Vandaag leggen we aardig wat kilometers af en omdat we ook nu weer de toeristische route nemen, is het echt een reisdag. 

Halverwege de middag rijden we, alle paperassen bij de hand !!, zonder ook maar iemand te zien, de grens over met Litouwen. En is het ook nog ineens zomaar een uur later 🙄

Litouwen is ongeveer 1,5 keer groter dan Nederland en heeft net iets minder dan 3 miljoen inwoners. Het is dus vrij "leeg" in vergelijking en dat is op de weg meteen te merken. 

We eten wat onderweg en komen begin van de avond aan in de hoofdstad van Litouwen, Vilnius. We zitten in een prima hotel, alweer op loopafstand van de oude binnenstad. Nadat we onze spullen gedropt hadden, dus meteen de stad in. Het is gezellig druk, zeker niet té. Het lijkt erop dat er niet veel toeristen zijn, maar gewoon de inwoners van de stad die nog even rondwandelen na het werk en daarna nog even een terrasje pikken. Of een ijsje "to go". Je struikelt hier echt over de ijssalons ...  De sfeer is heel relaxt en ongedwongen. 

Volgende ochtend op tijd op. We rijden de stad weer uit op weg naar Trakai. Na ongeveer een half uurtje rijden zijn we bij deze historische stad. Alhoewel, stad, het is meer een dorp met veel leuke  houten huisjes, vooral langs de oever van het meer. In dat meer ligt een eiland met daarop een kasteel. Het is gebouwd in opdracht van ene prins Kęstutis in de 15e eeuw, en zijn vader, de illustere grootvorst Vytautas de Grote (wie kent hem niet 😂) is er gaan wonen. Nadat het geen militair doel meer had, hebben er nog verschillende grootvorsten gewoond en uiteindelijk werd het een gevangenis. Het raakte daarna snel in verval, maar inmiddels is het volledig gerestaureerd. Op het filmpje kun je goed de scheiding tussen oud en nieuw zien.  

Het begon te regenen dus tijd voor een kop koffie. En toen het eenmaal droog was, terug naar Vilnius. Daar besloten we later die middag weer een walking tour te doen. Want het is altijd leuk om door locals te worden rondgeleid, die kennen de bijzondere plekken, hebben mooie verhalen en doen het omdat ze het leuk vinden. Je krijgt dus nooit een "afgeraffeld verhaal". 

Eerst nog even wat gegeten en naar het meeting point. Op het afgesproken tijdstip: geen gids, en vijf minuten later nog niet ..   even een berichtje gestuurd ...  Na nog eens tien minuten, nog steeds niet 🤔 Uiteindelijk contact, wat bleek: misverstand over de datum ... Nou ja, no worries. We hebben een kaart van de binnenstad, overigens ook een UNESCO Werelderfgoedlijst locatie, en wandelen gewoon zelf een mooie route.

Vilnius is echt een mooie en leuke stad, met grote, bijna pompeuze gebouwen, veel kerken, brede pleinen maar ook mooie smalle straatjes, vooral in de voormalige Joodse getto's. Het begon helaas ook nu weer te regenen, maar we hadden onze zinnen gezet op de Gate of Dawn (Poort van het Morgenrood). Die moest en zou op de foto. Dus terwijl er intussen een complete wolkbreuk over ons heen kwam, liepen we gestaag door en werd het gebouw op de kiek gezet (alles voor onze lezers hè). Inmiddels stroomde het water letterlijk door de straten en na nog een stief kwartiertje stevig door stappen kwamen we volkomen doorweekt terug bij het hotel. Natte kleding uithangen, verslag en foto's opmaken en alvast inlezen voor morgen.

Hopelijk is het in Letland beter weer!