Northern Shan State

5 augustus 2017 - Hsipaw, Myanmar

Gisteren en vandaag verkennen we de omgeving van Hsipaw, zo'n 200 km noord/noordoostelijk van Mandalay in de bergen. Hsipaw ligt in de noordelijkste van de 3 Shan States en middenin (de naam zegt het al) het gebied van de Shan, 1 van de 7 grote etnische minderheidsgroeperingen in Myanmar.

Wij rijden er naartoe via de "Oriental Highway" met, om de zoveel kilometer, een tolpoort. Normaal gesproken wordt een weg van het tolgeld onderhouden, maar dat lijkt hier al enige tijd uitgesteld, het schiet in ieder geval niet op. Maar we hebben vakantie, dus alle tijd!

De weg kronkelt via veel haarspeldbochten omhoog (en ook weer omlaag) en voert langs dorpen met uitgestrekte rijstvelden, enorme vlaktes waar maïs verbouwd wordt ("it is the season"), kraampjes met stapels dragon fruit, ananassen, jackfruit, tussendoor regelmatig bananenbomen en de nodige bijenkorven. "Food security" is hier overduidelijk geen issue. We kruisen een paar keer de spoorlijn, die dwars door de bergen van Mandalay naar Lashio gaat (en weer terug), een rit die we over een paar dagen zelf ook gaan maken. Dat wordt vast spectaculair!

Regelmatig wordt ons busje vanaf de zijkant van de weg "behandeld" (nat gegooid) door monniken met takken met water. Navraag leert dat het een soort reinigingsritueel is. Heel fijn dat we weer van onze zonden af zijn

Eenmaal aangekomen in het Tai House Resort (prima plek trouwens) in Hsipaw stond Phyo (spreek uit Fieuw) onze gids voor de komende dagen, ons al op te wachten. En voor we er erg in hadden, waren we alweer op weg. We liepen, in de bloedhitte, het dorp uit, dwars door de rijstvelden naar het volgende Shan-dorp. Daar hielden we pauze met thee en een schaal ananas "van het huis". Er kwamen steeds meer wolken wat de omgeving er, vooral voor de foto's, nog mooier op maakte. Prachtig gebied om doorheen te wandelen. Na 2 uur waren we weer terug én doorweekt van het zweet en erg toe aan een biertje!

De volgende ochtend zouden we pas om half 9 vertrekken dus uitgebreid de tijd om te ontbijten. En die tijd hadden we nodig ook. Onvoorstelbaar wat ons allemaal voorgeschoteld werd .... Vervolgens in het dorp naar de kloosterschool. Wel eerst nog wat schriftjes gekocht die we even later samen met een enorme berg pennen (meegenomen uit NL) aan de school hebben gedoneerd. Jammer dat de kinderen juist vandaag de deur uit waren ... dus al snel liepen we weer verder, naar de rivier.

Met de boot gingen we een uurtje stroomopwaarts om daar de wal op te gaan en een oud houten klooster te bezoeken. Het was wel oppassen geblazen want het had de hele nacht doorgeregend en het pad was dus behoorlijk glibberig. Het eerste stuk was flink omhoog klauteren maar al vrij snel ging het min of meer vlak dwars door de maïsvelden. Na ongeveer 3 kwartier kwamen we bij het klooster. Geen bijzonder gebouw, wel een goede plek om thee te drinken en weer een schaal ananas soldaat te maken. Inmiddels was de zon gaan schijnen en dus was het pad op de terugweg een stuk beter begaanbaar.

Weer de boot in, die lek bleek te zijn trouwens, en naar een dorpje langs de rivier getuft. Mooi dorp: nette houten huizen op palen, keurig onderhouden tuintjes, een klein schooltje waar in totaal 20 leerlingen ijverig zaten te werken en bij het stationnetje (naast met de boot is dit dorp alleen met de trein bereikbaar) een winkeltje waar we wat snacks kochten. Al dat gewandel kost energie en die moet tenslotte aangevuld worden.

De boot was weer voldoende leeggehoosd dus we konden weer terug varen naar Hsipaw. Phyo trakteerde ons op een, nogal verlate, lunch: Shan Noodlesoep met een soort vegetarische bitterballen en gestoomde banaan met sticky rice. Dusdanig voedzaam (en laat in de middag) dat we vanavond diner maar overslaan.

Tot slot bezochten we nog Shan Palace (een Brits aandoend woonhuis) van de laatste Shan-prins (chief) van Hsipaw-state bezocht. De dame, Fern, die ons de hele geschiedenis vertelde is de vrouw van de broer van die laatste prins. Een schrijnend verhaal, zoals er velen zijn in dit land, over wat er tijdens de Britse koloniale tijd en de militaire overheersing daarna, met veel mensen gebeurd is c.q. wat erg gebeurd zou kunnen zijn want er is nog steeds veel niet opgehelderd. Ongetwijfeld zullen we de komende weken meer van dit soort verhalen horen.

Morgen naar het dorp iets verderop, naar Kyaukme!

Foto’s

4 Reacties

  1. N.M. Ferreira:
    5 augustus 2017
    Wat een top-ontbijt!
  2. Lia vander Waarde-Buning:
    5 augustus 2017
    de gebouwen op de eerste foto hadden ook in België kunnenstaan, maar voor de rest is het een heel nieuw landschap voor me. En dat schooltje ziet er ergknus uit, maar wat een verschil met hier, zeg!
  3. Truus Tol:
    5 augustus 2017
    Je gaat op reis en je zonden worden vergeven !
    Je kunt van alles verwachten !!
  4. Rob:
    6 augustus 2017
    Hoi Paul en Hilke,
    Extra leuk om jullie verhaal te lezen waar we zelf ook geweest zijn! De mevrouw heeft ook aan ons haar schrijnende verhaal vertelt.
    Groeten