Meer!

Geen tijd om op adem te komen, want meteen de volgende dag gingen we weer op pad of beter gezegd, "op water". Alles draait hier namelijk om Inle lake, of wel het meer met 4 dorpen (in = meer, le = 4). Dat was ooit, maar nu niet meer. Inmiddels zijn er namelijk honderden dorpen in en rondom het meer. Ook hier is het gros van de plaatselijke bevolking, de Intha, bezig met landbouw, maar dan in "floating gardens" en veel met visserij natuurlijk. Er worden voornamelijk tomaten verbouwd (70% van de tomatenconsumptie in Myanmar schijnt hier vandaan te komen) en daarnaast nog wat chili, gember e.d. En de zogenaamde beenroeiers (aparte techniek houden ze er op na) zorgen voor de aanvoer van verse vis. Die bewaren ze overigens levend in netten onder hun huizen. De Intha wonen namelijk in paaldorpen langs het meer. De vis is dus altijd vers.

Als eerste gaan we naar het dorp Khaung Dine, want daar is het vandaag markt en wij zijn gek op markten! Markten worden hier om de 5 dagen gehouden en zijn hét ontmoetingspunt voor de omgeving. Dus niet alleen een plek om te verkopen, maar ook om de laatste nieuwtjes te horen en om je mogelijke levenspartner te ontmoeten (de huwelijksmarkt)! Het leukste is om op het centrale punt, tussen alle kramen, een kop thee (soort massala chai - heerlijk!) te nemen en alle drukte van daar uit te bekijken. Ondertussen vertelt Yin May, onze gids van vandaag, van alles over de plaatselijke gebruiken, de marktkalender (naast de "gewone" kalender en de boeddhistische "maankalender" is dus nog een 3e kalender) en het programma voor de rest van de dag. We gaan echt het hele meer rond, maar gelukkig helemaal op ons eigen tempo.

We bezoeken o.a. 2 prachtige tempels. In 1 daarvan huizen 5 boeddha-beelden die ieder jaar tijdens het festivalseizoen (eind september/begin oktober, afhankelijk van de maandstanden) op tournee rond het meer gaan. Alles bij elkaar zijn 4 van de 5 beelden dan 18 dagen op reis. Het vijfde beeld blijft thuis want ooit werd het, tijdens het "inschepen" van dit beeld dusdanig slecht weer dat er niet uitgevaren kon worden. Toen het beeld teruggeplaatst werd in de tempel klaarde het meteen op, dus ... De beelden zijn overigens, net als de enorme boeddha in Mandalay, "levend". Ook hier worden er namelijk dagelijks vele blaadjes goud op de beelden geplakt, dus ook hier is er weinig meer van de oorspronkelijke vorm terug te vinden. Op foto's van het festival zien we hele processies van boten en allerlei rituelen bij de tempels in de omliggende dorpen (waar de beelden dus soms 1 of meerdere nachten blijven). Dat moet een prachtig spektakel zijn, helaas maken we dat niet mee. Maar mocht je plannen hebben ...

Verder bezoeken we een botenmaker, een goud- en zilversmid, een lotus- en zijdeweverij en varen we langs de drijvende tuinen, of beter drijvende akkers. Bijzondere vormen van huisvlijt, vooral het lotus weven. Uit de stengels van de plant worden vezels getrokken en opgerold tot draad. Dat wordt dan later weer gewassen, gesponnen en gedroogd en daarna tot stof geweven. We maken een korte stop bij de Kayan-stam, beter bekend als de Long Neck Tribe. Die stam woont eigenlijk in het oosten van het land, in het grensgebied met Thailand. Er zijn hier dan ook maar een paar dames, die hier vooral zijn om ook een graantje van het toerisme mee te pikken. Maar het blijft bijzonder om te zien.

Ergens in de middag krijgen we in een paalwoning bij een Intha-famlie als lunch de - tot nog toe - beste Shan Noodle soep, heerlijk! En Yin May blijft maar verhalen vertellen en onze vragen beantwoorden. Zij is met stip de beste gids die we in Myanmar gehad hebben, inhoudelijk goed op de hoogte en spreekt prima Engels, en we bevelen haar dan ook van harte aan aan iedereen die dit gebied ooit wil bezoeken (Yin May Thawe / e-mail [email protected])

Uiteindelijk zijn we pas na half 7 's avonds weer terug in Nyaung Shwe. Het heeft zo goed als de hele dag geregend (zo fijn, dat dat niet een dag eerder tijdens de trekking het geval was ....) maar dat mocht de pret niet drukken. Het is zelfs zo goed bevallen dat we Yin May hebben gevraagd om de dag daarna (waar we nog niets voor gepland hadden) weer het meer op te gaan. We willen meer Meer!

En natuurlijk regelde zij dat. Dus op dag 2 nam Than Htay, een vriend van Yin May die net als freelance gids aan de slag is gegaan, ons in de boot. We gingen naar In Dien, een dorp dat op ruim een uur varen van Nyaung Shwe ligt. In Dien betekent een "ondiepe plek in het meer", logisch dat je daar een dorp bouwt. De route was dwars over het meer en vervolgens via een mooie vaart met diverse dammen/stroomvertragingen naar het dorp. Daar aangekomen wandelden we op het gemakkie naar Shwe Indein Pagoda, wederom een boeddhistisch complex van jewelste. Maar liefst 1.054 stupas staan er, in allerlei vormen en maten. Persoonlijk vinden wij de oude ruïnes, vooral de door een aardbeving in 1975 zwaar beschadigde, niet gerestaureerde bouwwerken het mooist. Het was daarbij ook nog eens stralend weer vandaag ... Perfect voor de foto's! 

Een prachtig gebied in alle opzichten, echt een aanrader!